Consello Galego de Museos

VI Coloquio Galego de Museos

A CONSERVACIÓN PREVENTIVA NOS MUSEOS

A Coruña, 27-29 xaneiro 2000

Conclusións:

Resulta evidente que a conservación non é un obxectivo en si mesma, máis ben un instrumento fundamental e imprescindible para lograr o obxectivo educacional e o fomento da conciencia social e da memoria histórica colectiva que é propio do museo. Xa que logo, cómpre non perder de vista este feito para colocar a situación no seu oportuno lugar.

1. Avaliar as necesidades de investimento necesario e razoable nos programas de reinstalación de coleccións, tanto a nivel expositivo como de reservas, que deben afrontar os museos de Galicia, seguindo os exemplos contrastados noutras experiencias como as que coñecemos nestes días.
2. . Establecer criterios xerais serios fronte ós problemas das continuas exposicións temporais repetitivas, exposicións que deben ser obxecto de reflexión e axeitada valoración, non como espectáculo, senón en función dos obxectivos específicos de educación que tipifican o labor dos museos, tendo en conta a incidencia que estas actividades teñen na conservación dos bens culturais.
3. Desenvolver as accións de sensibilización social e formación continuada dos profesionais que traballan nos museos para mellorar a capacidade de resposta ante os retos definidos nos programas de riscos que afectan ós museos e ás coleccións. Esa acción comeza xa no deseño dos espacios museísticos, a súa planificación, emprazamento e dotación, adecuadas e acordes coas realidades existentes.
4. Establecer novos obxectivos globais para os museos de Galicia, tanto no nivel normativo como dotacional -medios e persoal- para achegármonos ós modos de xestión dos bens culturais propios da realidade socioeconómica na que nos situamos.
5. Expresar a vontade dos profesionais dos museos de asumir o traballo e as responsabilidades que se derivan da súa propia actividade no labor da conservación preventiva.
6. Lembrar que a existencia dun museo non pode ser concibida sen a recuperación dun patrimonio; polo tanto, ambas as dúas nocións, museo e patrimonio cultural, son inseparables. As tecnoloxías virtuais constitúen un apoio instrumental e nunca un obxectivo museolóxico en si mesmas.
7. Seguir reclamando, desde o Consello Galego de Museos, o desenvolvemento axeitado da Lei do Patrimonio Cultural de Galicia, dunha regulamentación que sexa útil para todo tipo de centros e, polo tanto, consensuada na medida do posible. Isto tamén reverterá positivamente en todos os aspectos relacionados coa conservación preventiva: na súa organización, nos seus centros, na formación e no labor diario dos técnicos que a ela se dedican e, en fin, na súa aplicación ó patrimonio cultural que a motiva.

Como síntese final, cómpre salientar que a noción integral de conservación e recuperación do patrimonio cultural é indisociable da recuperación da propia memoria cultural e da identidade que ela leva implícita.

A Coruña, 29 de xaneiro de 2000